> A trap set just below the current output position could record
> the maximum .n seen on this page, moving the trap down each time.
Indeed, trapping output instead of input would have the added
advantage that overlong lines could be detected even if the
text was processed in fill mode.
> At the bottom of the page, if the maximum is too long, flag
> this page as a problem; for example, .tm output, or add
> something to the page itself for searching.
But if we're only interested in flagging the output pages
with no direct connection to the location of the problematic
material in the input, then trapping every single output line
strikes me as a bit complicated. I'd suggest simply diverting
the page contents and then testing the diversion's width.
(If one is doing multi-column output then I guess it would
be expedient to divert the output anyway, so this could be
conveniently combined with testing for overlong lines.)
.\"
.\" ----------------------------------------------------------------
.wh 0 HD
.em FT
.\" ----------------------------------------------------------------
.de HD
.di PG
.if t .dt \\n[TH]u-1v+1u FT
.if n .dt \\n[TH]u FT
..
.\" ----------------------------------------------------------------
.de FT
.di
.nr XX \\n[dl]-\\n[.l]
.ev 1
.sp |2v
.tl 'Head''Page %'
.sp |3.3v
.tl '''\D'l 0 \\n[TH]u'
.sp |4v
.nf
.PG
.if \\n[XX] \{.tm ====== long line on page \\n% ======
.sp |3.3v
.tl '''\Z'\h'\\n[XX]u'\D'l 0 \\n[TH]u''\}
.sp |\\n[.p]u-3v
.tl 'Foot''Page %'
.bp
.ev
..
.\" ----------------------------------------------------------------
.de PP
.sp 1
..
.\" ----------------------------------------------------------------
.ps 12
.vs 14
.pl 20v
.nr TH \n[.p]u-8v
.if t .nr LL 22n
.if n .nr LL 26n
.ll \n[LL]u
.lt \n[LL]u
.ev 1
.ps 12
.vs 14
.ll \n[LL]u
.lt \n[LL]u
.gcolor red
.ev
.\" ----------------------------------------------------------------
.char \[o,'] \o'\[ho]\[aa]o'
.char \[o,] \o'\[ho]o'
.tr ö\[o,]
.\" ----------------------------------------------------------------
.blm PP
.nf
Hvé skalk góðs at gjöldum
gunnveggjar brú leggja
\[em] \[em] \[em] \[em] \[em] \[em]
raddkleif at Þórleifi.
Týframra sék tíva
trigglaust of far þriggja
á hreingöru hlýri
hildar fats ok Þjaza.
Segjöndum fló sagna
snótar ulfr at móti
í gemlis ham gömlum
glamma ó fyr skömmu;
settisk örn, þars \[ae]sir,
ár (Gefnar) mat b\[o,']ru
(vasa byrgi-Týr bjarga
bleyði v\[ae]ndr) á seyði.
Tormiðluðr vas tívum
tálhreinn meðal beina;
hvat kvað hapta snytrir
hjalmfaldinn því valda;
margspakr of nam m\[ae]la
m\[o,']r valkastar b\[o,']ru
(vasat H\[oe]nis vinr h\[o,']num
hollr) af fornum þolli.
Fjallgylðir bað fyllar
fet-Meila sér deila
(hlaut) af helgum skutli
(hrafnásar vinr blása);
ving-rögnir lét vagna
vígfrekr ofan sígask,
þars vélsparir v\[o,']ru
varnendr goða farnir.
Fljótt bað foldar dróttinn
Fárbauta mög Várar
þekkiligr með þegnum
þrymseilar hval deila,
en af breiðu bjóði
bragðvíss at þat lagði
ósvífrandi ása
upp þjórhluti fjóra.
Ok slíðrliga síðan
svangr (vas þat fyr löngu)
át af eikirótum
okbjörn faðir Marnar,
áðr djúphugaðr dr\[ae]pi
dolg ballastan vallar
hirði-Týr meðal herða
herfangs ofan stöngu.
Þá varð fastr við fóstra
farmr Sigvinjar arma,
sás öll regin eygja,
öndurgoðs, í böndum;
loddi r\[o,'] við ramman
reimuð Jötunheima,
en holls vinar H\[oe]nis
hendr við stangar enda.
Fló með fróðgum tívi
fangs\[ae]ll of veg langan
sveita nagr, svát slitna
sundr ulfs faðir mundi;
þá varð Þórs of-rúni
(þungr vas Loptr of sprunginn)
m\[o,']lunaut, hvat's mátti,
miðjungs friðar biðja.
Sér bað sagna hr\[oe]ri
sorg\[oe]ran mey f\[oe]ra,
þás ellilyf ása,
áttrunnr Hymis, kunni;
Brunnakrs of kom bekkjar
Brísings goða dísi
girðiþjófr í garða
grjót-Níðaðar síðan.
Urðut brattra barða
byggvendr at þat hryggvir;
þá vas Ið með jötnum
unnr nýkomin sunnan;
g\[ae]ttusk allar áttir
Ingvifreys at þingi
(v\[o,']ru heldr) ok hárar
(hamljót regin) gamlar.
Unz hryns\[ae]va hr\[ae]va
hund ölgefnar fundu
leiðiþirr ok l\[ae]va
lund ölgefnar bundu;
þú skalt véltr, nema, vélum,
\[en] vreiðr m\[ae]lti svá \[en] leiðir
mun st\[oe]randi m\[ae]ra
mey aptr, Loki, hapta.
Heyrðak svá, þat (síðan
sveik opt \[o,']su leikum)
hugreynandi H\[oe]nis
hauks fló bjalfa aukinn,
ok lómhugaðr lagði
leikblaðs reginn fjaðrar
ern at öglis barni
arnsúg faðir Marnar.
Hófu skjótt, en skófu,
sköpt, ginnregin, brinna,
en sonr biðils sviðnar
(sveipr varð í för) Greipar.
Þat's of fátt á fjalla
Finns ilja brú minni.
Baugs þák bifum fáða
bifkleif at Þórleifi.
Eðr of sér, es jötna
ótti lét of sóttan
hellis baur á hyrjar,
haug Grjótúna, baugi;
ók at ísarnleiki
Jarðar sunr, en dunði,
móðr svall Meila blóða,
Mána vegr und h\[o,']num.
Kn\[o,']ttu öll, en, Ullar
endil\[o,']g, fyr mági,
grund vas grápi hrundin,
ginnunga vé brinna,
þás hafregin hafrar
hógreiðar framm drógu
(seðr gekk Svölnis ekkja
sundr) at Hrungnis fundi.
Þyrmðit Baldrs of barmi,
berg, solgnum þar dolgi,
hristusk björg ok brustu,
brann upphiminn, manna;
mjök frák móti hrøkkva
myrkbeins Haka reinar,
þás vígligan, vagna
vátt, sinn bana þátti.
Brátt fló bjarga g\[ae]ti
\[en] bönd ollu því \[en] randa
(ímun) fölr und iljar
íss (vildu svá dísir);
varðat höggs frá hörðum
hraundrengr þaðan lengi
trjónu trolls of-rúna
tíðs fjöllama at bíða.
Fjörspillir lét falla
fjalfrs ólágra gjalfra
bölverðungar Belja
bolm á randar holmi;
þar hné grundar gilja
gramr fyr skörpum hamri,
en berg-Dana b\[ae]gði
brjótr við jörmunþrjóti.
Ok hörð brotin herju
heimþingaðar Vingnis
hvein í hjarna m\[oe]ni
hein at Grundar sveini,
þar svát, eðr í Óðins
ólaus burar hausi,
stála vikr of stokkin
stóð Einriða blóði.
Áðr ór hneigihlíðum
hárs öl-Gefjun sára
reiði-Týs et rauða
ryðs h\[oe]liböl g\[oe]li.
Görla lítk á Geitis
garði þ\[ae]r of farðir.
Baugs þák bifum fáða
bifkleif at Þórleifi.
