Οι «λαγοί» της κυβέρνησης των ηττημένων | Protagon.gr
Οτι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ μας δουλεύουν ψιλό γαζί με την περίφημη «κυβέρνηση ηττημένων», είναι ηλίου φαεινότερο. Η γραμμή τους είναι σαν κηλίδα υδραργύρου που κυλιέται στο πάτωμα μετά από σπάσιμο παλιού θερμόμετρου. Χωρίζεται και ξαναενώνεται, σπάει σε χίλιες σταγόνες και επανέρχεται, στενεύει και φαρδαίνει ανάλογα με τις γωνίες και την κλήση του εδάφους, περνάει ανάμεσα απ’ όλα τα δάκτυλα και ξαναγίνεται μια ενιαία μάζα, δεν πιάνεται, δεν σχηματοποιείται. Υπηρετεί την απόλυτη σχετικότητα, είναι ικανή να πάρει το σχήμα κάθε αποτελέσματος που θα προκύψει από την κάλπη της απλής αναλογικής.
Ο Τσίπρας και η επίσημη γραμμή του κόμματος είναι κατηγορηματικοί: «Δεν θα υπάρξει κυβέρνηση ηττημένων», επιμένουν, «θα υπάρξει μόνο προοδευτική κυβέρνηση που θα προέλθει αυστηρά μετά από εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ». Συνεπώς, αρνούνται καθαρά ότι θέλουν ή σχεδιάζουν τέτοιο πράγμα. Μόνο που δεν πείθουν. Διότι κάθε τόσο ξεπροβάλλουν διάφοροι Συριζαίοι που επιχειρηματολογούν (πειστικότατα μάλιστα) περί του αντιθέτου. Όχι τίποτα ανθυπομελάκια τοπικών οργανώσεων, αλλά ο Δραγασάκης, ο Τσακαλώτος, ο Σκουρλέτης και άλλοι πρωτοκλασάτοι, προβεβλημένοι, ιστορικοί, υπουργεύσαντες και υπουργοποιήσιμοι.
Οι οποίοι αφού εξηγούν γιατί είναι εφικτός, επιτρεπτός και λογικός ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης που αποκλείει τον νικητή των εκλογών αλλά συνενώνει τους υπόλοιπους (το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο ή το πέμπτο σε δύναμη κόμμα), στη συνέχεια κάνουν μια ανάρτηση στην οποία αναιρούν προσωρινώς όσα μας εξήγησαν. Είπαν, ξείπαν, απλώς δεν χέζουν την παρόλα τους (όπως λένε στα Επτάνησα) αλλά κατηγορούν τον μηχανισμό της ΝΔ που δήθεν τους διαστρεβλώνει. Και την επόμενη βδομάδα, ξανά μανά από την αρχή το ίδιο βιολί.
Είναι να γελά ο εχέφρων άνθρωπος. Αρνούμαι να δεχτώ ότι μέσα σε προεκλογική περίοδο όλα τα ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν εσωκομματική αντιπολίτευση στον Τσίπρα. Ελάτε τώρα, πολλά τους λείπουν αλλά ένστικτο αυτοσυντήρησης έχουν ισχυρότατο. Μπροστινοί του Τσίπρα είναι, λένε αυτά που ο ίδιος δεν μπορεί να πει ως αρχηγός. Για να μαζέψει την χαλαρή κεντροαριστερή ψήφο ο Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να λέει ότι αν δεν βγει πρώτος θα φύγει απ’ το παιχνίδι και για να μαζέψουν οι υπαρχηγοί του την αριστερή ψήφο που αλληθωρίζει προς τα γκρουπούσκουλα πρέπει να της προσφέρουν το τυράκι της πάσει θυσία αριστερής εξουσίας.
Η αλήθεια είναι πολύ απλούστερη και απολύτως αντίστροφη όσων επιτηδείως εξιστορούνται από τη Κουμουνδούρου. Αν ο Τσίπρας βγει πρώτος στις εκλογές της απλής αναλογικής, θα πάει κατ’ ευθείαν και ανερυθρίαστα σε επαναληπτικές. Σιγά μην χάσει την αύξηση της δύναμης του στη δεύτερη κάλπη και το μπόνους των 40 εδρών. Αν πάλι ο Τσίπρας βγει δεύτερος την 21η Μαΐου, θα κάνει το παν για να φτιάξει την «κυβέρνηση των ηττημένων» που τώρα ξορκίζει. Διότι θα ξέρει πως άπαξ και στηθεί επαναληπτική κάλπη, ο ίδιος θα βρεθεί χωρίς αφήγημα, το ΠΑΣΟΚ θα ισοπεδωθεί και ο Μητσοτάκης θα πάρει 40 έδρες παραπάνω. Έτσι, το παιχνίδι θα είναι στην κωλότσεπη του (αυτοδύναμου ή κοντά στην αυτοδυναμία) Μητσοτάκη, με τον Τσίπρα να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια για να του δοθεί νέα ευκαιρία. Σας μοιάζει άνθρωπος που θα άντεχε κάτι τέτοιο;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
